Deze keer maar eens een houtsnijwerkje met de beeltenis van een biddend nonachtig wezen.
Dit is dus geen zelfportret. Want ik zit niet vaak in deze houding met een stralenkrans om mijn kop. Eigenlijk nooit.
Wanneer je bomen omzaagt krijg je brandhout, of soms, als het een mooi stukje hout is, houtsnijhout.
Het verschil tussen beiden is de levensduur. Brandhout ligt hooguit twee jaar te drogen voor het de kachel in gaat en houtsnijhout ligt twee jaar te drogen voor het bewerkt wordt en kan daarna nog heel lang mee gaan. Tenminste als het resultaat een beetje redelijk uitvalt. Zoals deze non waarover ik best wel tevreden ben.
In dit geval is het gemaakt uit een stukje zacht hout van de trompetboom die ik ruim een jaar geleden dood heb verklaard en drastisch gesnoeid heb.
Hij was trouwens niet echt dood, want de stam loopt mooi weer uit.
