En het gaat maar door! Alweer is er een nieuw kunstwerk geschapen, zomaar uit het niets.
Deze keer moet het een havikvogel voorstellen en hij is ook weer als basreliëf uit een plakje hout gehakt. Dat plakje hout stond in het najaar nog in het bos als deel van een boom.
Om mijn schouders te sparen heb ik de hele omtrek van de figuur uitgeboord met een houtboor die op een vaste diepte was ingesteld. Vandaar al die gaatjes bij het kale begin. Dit is gedaan om het uithakken makkelijker te maken. Wie niet dom is moet slim zijn, zo luidt ongeveer een spreekwoord !
