Excalibur.

Wie kent niet Excalibur, het roemruchte magische zwaard van King Arthur? Iedereen toch wel?
Ik wilde ook zo'n wapen hebben en omdat ik het niet, net als die koning, uit een rotsblok kon trekken, heb ik het zelf maar gemaakt.

Je kunt altijd wel mooie en of zelfs minder mooie beeldjes maken, maar op z'n tijd een nuttig gebruiksvoorwerp fabriceren is ook wel eens fijn. Hoewel nuttig.....ik zou niet weten wat ik er mee moet doen. Het is een gewoon kwestie van willen hebben. Dat is nog een beetje het kind in de iets oudere man.

Of mag dat eigenlijk niet in onze goed afgekaderde maatschappij?

Beeldig.

Beeld of beeldig, het maakt mij niet uit. Als ik het zelf maar mooi vind.

We kwamen op het idee dat een klein salontafeltje in de salon wel praktisch zou zijn. Soms dan.
Ik had al eens gekeken bij enkele bricolages of er mooie gebruikte tafeltjes te vinden zouden zijn. Maar daar stond niets naar mijn zin.
En om dan meteen maar naar de Ikea te snellen gaat mij te ver. Ooit heb ik een dure eed gezworen dat ik daar nooit meer te zien zou zijn.

Dus moet je als armoedzaaier zelf maar weer aan de slag om van een paar stukken hout (geen brandhout deze keer) iets te fabriceren dat ook nog de goedkeuring van de vrouw des huizes kan  wegdragen. Ik geloof dat dit enigszins gelukt is.

Hoe krijg je het bij elkaar: een door mij gemaakt tafeltje op een, heel lang geleden, door oma Jansen geknoopt kleedje.

50

Wat 50 ? Hoezo 50 ?
Ja, zeg het maar. Een nieuw ontwerp voor een verkeersbord? Of een mijlpaal voor een halve eeuw levenslust of huwelijkstrouw?
Je kunt er van alles van maken. Dat is het mooie ervan.

In ieder geval was het weer een mooi stukje figuurzaagwerk. Het houdt een mens achter de geraniums weg. Hoewel die bij ons buiten staan, dus zo erg is dat ook weer niet.

Het ontwerp staat op papier.

50 in de sombere tijden. Kan ook gebeuren.

Als er iemand is die binnenkort iets 50-jarigs te vieren heeft, geef het door en het beeldje kan van jouw zijn. Gratis op te halen !!!!!!!